Vervolg van een spannend verhaal

Lieve Familie, Vrienden en Bekenden,

Een vervolg op de eerdere verhalen.
Na afgelopen zaterdag en zondag weer de nodige tijd te hebben geïnvesteerd in de monniken, is het gelukt een aantal afspraken te maken die de situatie weer moeten stabiliseren.
Het blijft natuurlijk wel altijd afwachten of de beloften worden nagekomen.
Een van de afspraken was dat er een gesprek met de oppermonnik uit Ambalangoda, de baas van onze Chief Monk, zou plaats vinden in de voorliggende week.
Zowaar dat is gebeurd. Het is een super intelligente, wereldse en aardige man waarmee een gesprek van 1 ½ uur in zijn tempel heeft plaats gevonden. Hij is uitgenodigd voor de ceremonie en bespreking ivm de komst van Jos Nijenhuis , die vandaag, 16 feb. 12 huizen zal overdragen aan de bevolking. Hierover later meer.
Een andere afspraak was dat er een brief geschreven wordt aan de Head master die uitgenodigd zal worden op a.s. zondag voor een finaal gesprek met CM en mij om zijn ontslagbrief te ondertekenen en een getuigschrift van mij te ontvangen. Het lijkt erop dat dit zal plaats vinden. Daarover in het volgende hoofdstuk meer.

Maandag was een slecht nieuws dag. Madhuka vertelt met veel emotie dat zij heeft besloten een studie te gaan volgen die haar na afloop een overheidsbaan op zal leveren. Veel tranen, want zo zegt zij, jullie zijn als broers en zussen van mij en ik zal jullie zo erg missen.
Wij zullen haar zeker missen want vanaf morgen hebben wij dus 1 Engelse lerares minder.
Schijnbaar doen wij het hier erg goed, want we hebben 60% van het personeel verloren in 5 weken tijd. Direkt gaan werken aan een advertentie opzet voor 3 verschillende functies, Headmaster, Engelse leraar en administratief assistente. Ook een gesprek gehad met de enige lerares die wij nog hebben over haar mogelijke toekomst plannen. Zij zegt te willen blijven en niet op zoek te zijn naar een andere baan. Je weet nooit wat je hier moet geloven. Heb haar direkt een bonus van 10% aangeboden zolang zij de les waarneemt van Madhuka die ons heeft verlaten.

Dinsdag direct een bericht gestuurd aan het bestuur in Nederland om hen van de situatie op de hoogte te brengen en de meest aanwijsbare redenen te laten weten met daarbij uiteraard een plan van aanpak. De eindconclusie komt neer op samenwerking met Sri Lankaanse kamer van koophandel en zo spoedig mogelijk registratie van de school om een officiële status te krijgen en meer zekerheid te kunnen bieden voor de werknemers.
Tot nu toe daar nog geen reacties op gekregen.
Advertentie op het kantoor gebracht en groot gaan laten plaatsen in 2 zondagskranten.
Om een idee te krijgen van de kosten: $ 620

Woensdag zoveel mogelijk afspraken gemaakt met instanties ivm samenwerking en registratie.
Voor dat laatste was er contact met de advocaat die voor ons het contract ivm het huurhuis had opgemaakt. Hij wist wel collega in Hikkaduwa die ons zou kunnen helpen.

Donderdag was een goed nieuws dag. Op proef voor 1 maand een administratief assistente aangenomen en een spontaan aangelopen IT leraar, met potentieel voor toekomstig Headmaster geïnterviewd.
Op afspraak ivm registratie bij “collega”van onze advocaat. Komen in Hikkaduwa terecht op een makelaars kantoor waar verschillende mensen aanwezig zijn waarvan er geen een advocaat blijkt te zijn. Staan op het punt om direct weer op te stappen als blijkt dat een van de heren een accountant is die registratie zaken doet.
Na een uur praten kregen wij een heel goed gevoel over de kennis van deze man en de te verwachten resultaten van registratie. Kassa $ 785 voor de hele procedure.

Vrijdag was een vrije dag. Moslimdag,dus zijn alle kinderen vrij. Vandaag dus de ceremonie met Jos Nijenhuis, waarvoor het hele dorp is uitgelopen. Na 3 kwartier wachten kwam Jos richting de tempel en werd hij onder begeleiding van een cameraploeg ontvangen in de zondagschool. Wij werden met bloemen omhangen, want wij waren tenslotte ook eregasten en ik zou een speech houden voor Jos.
Na het gebruikelijke ritueel van lange speeches, dansjes, het zingen van het volkslied etc. gingen wij allen op pad om de huizen te openen. Jos knipte de linten door en opende de deur met de sleutel in het bijzijn van de nieuwe bewoners. In elk huis stonden tafels met hapjes en drankjes klaar waar je verplicht van moest gebruiken.
Kun je je voorstellen wat het betekent als je 12 huisjes moet openen?
Wij zijn gevraagd ons verhaal te vertellen voor de camera. Reuze spannend en even eerst nog informeren wat er mee gedaan gaat worden.

Al met al weer een boeiende week die nog niet is afgelopen, daar er voor het weekend ook nog de nodige afspraken staan en aktiviteiten gepland zijn.
Zaterdag eerst school openen ivm gratis Engelse les voor jongere kinderen, 2 besprekingen, 1 met Jos over de gang van zaken hier in Kosgoda en de tweede bespreking met mevr. Mohini van Inner Wheel, de damesafdeling van de Rotary.
Zondag 2 besprekingen, 1 met een delegatie van het dorp en de secretaris van de orde van de monniken, en Jos over de toekomst van Kosgoda en de plannen die Jos heeft, en de tweede bespreking met Chief Monk, de heer da Silva en de vorige Headmaster, om definitief de zaak af te ronden en hem zijn ontslagbrief laten tekenen.
Yvonne is druk met het aanschaffen van ontbrekend meubilair voor in het nieuwe huis en is inmiddels ook trotse eigenaar van een mooie tweedehandse Japanse fiets.
Nu ja jullie kunnen je wel voorstellen dat de weken hier voorbij vliegen.
Volgende keer weer meer over onze belevenissen.

Liefste groeten


Yvonne & Ron