Sri Lankan military, rebels exchange artillery fire after peace talks fail; 1 Tamil killed
Associated Press, Mon October 30, 2006 03:39 EST . DILIP GANGULY - Associated Press Writer - COLOMBO, Sri Lanka - (AP)
Tamil Tiger rebels and government troops exchanged artillery fire in Sri Lanka - 's ethnic Tamil heartland on Monday, the military said, a day after talks to salvage a cease-fire and halt more than two decades of conflict ended without a breakthrough. The Tigers, formally known as the Liberation Tigers of Tamil Eelam, alleged during the weekend talks that Sri Lanka - 's military was preparing for a major assault in the north an allegation the military denied Monday.
``There is absolutely no truth in the claim,'' Samarasinghe said. ``We are defending our positions with the current deployment.''
The Geneva talks between government and rebel negotiators were aimed at salvaging a 2002 cease-fire that has been all but destroyed by a major surge in violence this year.
The talks ended Sunday with the two sides failing to even agree on a date for further talks, said Erik Solheim, Norway's minister for international development and its peace envoy to Sri Lanka - .
The rebels accuse the government of blockading the A-9 highway to strangle the rebels' main supply route and to impede aid agencies' access to the area, where fierce fighting has stranded thousands of people without enough food or other essentials.
The government said during the talks that a sea delivery route would cheaper and safer, claiming the rebels themselves hamper deliveries by threatening and extorting those using the road.
But the rebels rejected an offer to set up a sea route, saying it would not be suitable for aid agencies.
The rebels began fighting in 1983 for a separate homeland for ethnic Tamils in the north and east of Sri Lanka - , claiming discrimination by the majority Sinhalese. More than 65,000 people were killed in the conflict before the 2002 cease-fire.
maandag, oktober 30, 2006
FOTO's Sri Lanka
Op onderstaande site kun je foto's bekijken van onze bezoeken aan Sri Lanka
http://www.flickr.com/photos/sri-lanka/
http://www.flickr.com/photos/sri-lanka/
NIEUWSBRIEF 5
Beste Familie, vrienden en bekenden,
Zoals jullie in de vorige nieuwsbrief hebben kunnen lezen, stonden er na onze laatste reis naar Sri Lanka veel
te gebeuren.
Wij hebben toen een bezoek gebracht aan een project van de Lideke Wery Foundation (LWF)
( http://www.lidekeweryfoundation.nl/ ), waarover wij erg enthousiast waren en waarvoor gesprekken gepland werden met de bestuursleden van de stichting in Nederland.
Inmiddels hebben wij twee maal gesprekken gehad met medewerkers van Ebbinge Consultants (http://www.ebbinge.nl/voorpaginas/toon_voorpagina.php ), die direct betrokken zijn bij de stichting.
De stichting heeft in Kosgoda in Sri Lanka een school gebouwd waar leerlingen engelse lessen en I.T. lessen kunnen volgen om op die manier hun kansen op de arbeidsmarkt te vergroten.
( http://www.kosgodaeducationalinstitute.com/ )
Op de bovenstaande sites kunnen jullie meer achtergrond informatie vinden van de betrokken partijen.
De gesprekken waren heel boeiend en hebben geleid tot definitieve afspraken met elkaar.
Op 5 januari 2007 zullen wij vertrekken naar Kosgoda om daar onze werkzaamheden op te pakken.
Ron zal zich gaan bezig houden als projectleider van de school en Yvonne zal, totdat zij haar eigen humanitaire projecten heeft gevonden, daarbij helpen.
Het project betreft niet alleen het goed laten verlopen van alle werkzaamheden op de school, maar strekt zich veel verder uit.
Voorbeelden van werkzaamheden die daar zullen moeten plaatsvinden zijn:
Zorgen voor de goede sfeer en de teamspirit in de staf
Uitdragen en overbrengen van de lange termijn planning en strategie
Contacten onderhouden met de Chief Monk. ( de school staat op tempelcomplex)
Realiseren van samenwerking met andere organisaties en locale autoriteiten
Samenwerken en contact houden met de Local Board en Student Society
Vormgeven aan de rol en betrokkenheid van KEI (Kosgoda Educational Institute) binnen de community
Het bij elkaar houden en brengen van de verschillende partijen, belangen en standpunten
Mogelijkheden van acquisitie onderzoeken en uitvoeren.
Enkele voorbeelden daarvan zijn:
1 Eventuele samenwerking van KEI (Kosgoda Educational Institute) met Privé Foundation van Jos Neijenhuis (Fox vakanties) en Back to Business Project (SL)
In de eerste week van oktober heb ik in Kosgoda een aantal malen Jos Neijenhuis ontmoet. Jos was directeur van FOX vakanties, totdat zijn bedrijf is overgenomen door de ANWB. Nu vervult hij daar een adviserende rol. Jos komt al sinds medio jaren tachtig in Sri Lanka en heeft na de Tsunami een privé foundation opgericht met als doel zwaar getroffenen te helpen. Inmiddels heeft hij een 40 tal huizen laten bouwen in Kosgoda, waarvan er een groot aantal vlakbij onze school staan. Dit project nadert in december 2006 haar voltooiing en zal op feestelijke wijze worden afgesloten.
Na afsluiting van dit project heeft Jos de volgende plannen voor 2007:
Op tempelground wil hij een soort buurthuis/ontmoetingscentrum bouwen en een verblijf/slaapplaats (dormitory) voor de kleine monnikjes. Beide gebouwen komen vlakbij onze school te staan, aan de overkant van de zandweg die door de tempel area loopt.
Voor de twee gebouwen die gepland zijn op tempelground wil Jos een leasecontract, zonder huur te betalen, met de tempel afsluiten voor 99 jaar. Hierover is verschil van mening, chief monk wil niet verder gaan dan 9 jaar en benadrukt hierbij dat het KEI zelfs geen enkel contract met hem heeft afgesloten. Deze zaak is ongoing.
Dan is hij van plan een groot stuk grond aan te kopen halverwege langs de weg van tempel area tot aan de Galle Road. Hier wil hij een grote koffieshop bouwen waar met name toeristen een “busstop” kunnen maken, kopje echte koffie (DE), even rondje lopen naar temple area, langs onze school, beach en naar de turtle hatchery. De aankoop van de grond voor de koffieshop is nagenoeg rond.
Daarbij wil hij de weg vanuit de tempel naar de Galle Road verharden en in de omgeving alle rommel laten opruimen.
Met de uitvoering van deze stimulerende plannen wil hij deze arme omgeving en de tempel een beter aanzien en een economische injectie geven die extra banen en meer mogelijkheden tot verbetering van de huidige situatie moet opleveren. Het KEI met zijn doelstelling past volgens hem prima in het geheel van zijn plannen.
In december 2006 zullen de 40 huizen officieel worden overgedragen aan de bewoners. Bij deze ceremonie zal ook de directeur van de ANWB (dhr. Guido Verwoerd) aanwezig zijn. Het is de bedoeling dat het ANWB blad “de Kampioen” hier uitgebreid verslag van zal doen. Jos wil graag ook het KEI op een of andere wijze bij deze opening betrekken.
Hoe nu verder?
Beide projecten (het KEI en de Privé Foundation van Jos) zijn uit emotie geboren. De doelstellingen zijn vergelijkbaar. Bovendien zijn het Nederlandse initiatieven die vlakbij elkaar tot uitvoer worden gebracht. We moeten alle twee rekening houden met de wensen en soms grillen van de monniken. Samenwerking van beide projecten zonder dat eigen identiteit verloren gaat is volgens mij zonder meer mogelijk en moet worden besproken.
2 Back to Business een locale door NL en GE meegefinancierde org in SL van Kamers van Koophandel met als doelstelling betere kansen voor jongeren op de arbeidsmarkt dmv vocational training. Hiermee willen we graag samenwerken. Vertegenwoordigers van deze organisatie zijn op uitnodiging van BZ en de VZ van de vaste commissie buitenland van de Tweede kamer (prof dr Henk de Haan van het CDA) op 8 nov in Amsterdam. LWF moet bij dit bezoek betrokken worden In ieder geval stel ik voor dat er contact opgenomen wordt met de voorzitter van de buitenlandcommissie om te proberen ook van daaruit steun voor onze samenwerking hier te krijgen.
De komende maanden zullen er nog veel besprekingen plaatsvinden met de diverse commissies om zo goed mogelijk voorbereid in januari te beginnen.
Dit was, voor nu even, het laatste belangrijke nieuws.
We houden jullie natuurlijk verder op de hoogte dmv onze nieuwsbrief!
Groeten van Yvonne en Ron
Zoals jullie in de vorige nieuwsbrief hebben kunnen lezen, stonden er na onze laatste reis naar Sri Lanka veel
te gebeuren.
Wij hebben toen een bezoek gebracht aan een project van de Lideke Wery Foundation (LWF)
( http://www.lidekeweryfoundation.nl/ ), waarover wij erg enthousiast waren en waarvoor gesprekken gepland werden met de bestuursleden van de stichting in Nederland.
Inmiddels hebben wij twee maal gesprekken gehad met medewerkers van Ebbinge Consultants (http://www.ebbinge.nl/voorpaginas/toon_voorpagina.php ), die direct betrokken zijn bij de stichting.
De stichting heeft in Kosgoda in Sri Lanka een school gebouwd waar leerlingen engelse lessen en I.T. lessen kunnen volgen om op die manier hun kansen op de arbeidsmarkt te vergroten.
( http://www.kosgodaeducationalinstitute.com/ )
Op de bovenstaande sites kunnen jullie meer achtergrond informatie vinden van de betrokken partijen.
De gesprekken waren heel boeiend en hebben geleid tot definitieve afspraken met elkaar.
Op 5 januari 2007 zullen wij vertrekken naar Kosgoda om daar onze werkzaamheden op te pakken.
Ron zal zich gaan bezig houden als projectleider van de school en Yvonne zal, totdat zij haar eigen humanitaire projecten heeft gevonden, daarbij helpen.
Het project betreft niet alleen het goed laten verlopen van alle werkzaamheden op de school, maar strekt zich veel verder uit.
Voorbeelden van werkzaamheden die daar zullen moeten plaatsvinden zijn:
Zorgen voor de goede sfeer en de teamspirit in de staf
Uitdragen en overbrengen van de lange termijn planning en strategie
Contacten onderhouden met de Chief Monk. ( de school staat op tempelcomplex)
Realiseren van samenwerking met andere organisaties en locale autoriteiten
Samenwerken en contact houden met de Local Board en Student Society
Vormgeven aan de rol en betrokkenheid van KEI (Kosgoda Educational Institute) binnen de community
Het bij elkaar houden en brengen van de verschillende partijen, belangen en standpunten
Mogelijkheden van acquisitie onderzoeken en uitvoeren.
Enkele voorbeelden daarvan zijn:
1 Eventuele samenwerking van KEI (Kosgoda Educational Institute) met Privé Foundation van Jos Neijenhuis (Fox vakanties) en Back to Business Project (SL)
In de eerste week van oktober heb ik in Kosgoda een aantal malen Jos Neijenhuis ontmoet. Jos was directeur van FOX vakanties, totdat zijn bedrijf is overgenomen door de ANWB. Nu vervult hij daar een adviserende rol. Jos komt al sinds medio jaren tachtig in Sri Lanka en heeft na de Tsunami een privé foundation opgericht met als doel zwaar getroffenen te helpen. Inmiddels heeft hij een 40 tal huizen laten bouwen in Kosgoda, waarvan er een groot aantal vlakbij onze school staan. Dit project nadert in december 2006 haar voltooiing en zal op feestelijke wijze worden afgesloten.
Na afsluiting van dit project heeft Jos de volgende plannen voor 2007:
Op tempelground wil hij een soort buurthuis/ontmoetingscentrum bouwen en een verblijf/slaapplaats (dormitory) voor de kleine monnikjes. Beide gebouwen komen vlakbij onze school te staan, aan de overkant van de zandweg die door de tempel area loopt.
Voor de twee gebouwen die gepland zijn op tempelground wil Jos een leasecontract, zonder huur te betalen, met de tempel afsluiten voor 99 jaar. Hierover is verschil van mening, chief monk wil niet verder gaan dan 9 jaar en benadrukt hierbij dat het KEI zelfs geen enkel contract met hem heeft afgesloten. Deze zaak is ongoing.
Dan is hij van plan een groot stuk grond aan te kopen halverwege langs de weg van tempel area tot aan de Galle Road. Hier wil hij een grote koffieshop bouwen waar met name toeristen een “busstop” kunnen maken, kopje echte koffie (DE), even rondje lopen naar temple area, langs onze school, beach en naar de turtle hatchery. De aankoop van de grond voor de koffieshop is nagenoeg rond.
Daarbij wil hij de weg vanuit de tempel naar de Galle Road verharden en in de omgeving alle rommel laten opruimen.
Met de uitvoering van deze stimulerende plannen wil hij deze arme omgeving en de tempel een beter aanzien en een economische injectie geven die extra banen en meer mogelijkheden tot verbetering van de huidige situatie moet opleveren. Het KEI met zijn doelstelling past volgens hem prima in het geheel van zijn plannen.
In december 2006 zullen de 40 huizen officieel worden overgedragen aan de bewoners. Bij deze ceremonie zal ook de directeur van de ANWB (dhr. Guido Verwoerd) aanwezig zijn. Het is de bedoeling dat het ANWB blad “de Kampioen” hier uitgebreid verslag van zal doen. Jos wil graag ook het KEI op een of andere wijze bij deze opening betrekken.
Hoe nu verder?
Beide projecten (het KEI en de Privé Foundation van Jos) zijn uit emotie geboren. De doelstellingen zijn vergelijkbaar. Bovendien zijn het Nederlandse initiatieven die vlakbij elkaar tot uitvoer worden gebracht. We moeten alle twee rekening houden met de wensen en soms grillen van de monniken. Samenwerking van beide projecten zonder dat eigen identiteit verloren gaat is volgens mij zonder meer mogelijk en moet worden besproken.
2 Back to Business een locale door NL en GE meegefinancierde org in SL van Kamers van Koophandel met als doelstelling betere kansen voor jongeren op de arbeidsmarkt dmv vocational training. Hiermee willen we graag samenwerken. Vertegenwoordigers van deze organisatie zijn op uitnodiging van BZ en de VZ van de vaste commissie buitenland van de Tweede kamer (prof dr Henk de Haan van het CDA) op 8 nov in Amsterdam. LWF moet bij dit bezoek betrokken worden In ieder geval stel ik voor dat er contact opgenomen wordt met de voorzitter van de buitenlandcommissie om te proberen ook van daaruit steun voor onze samenwerking hier te krijgen.
De komende maanden zullen er nog veel besprekingen plaatsvinden met de diverse commissies om zo goed mogelijk voorbereid in januari te beginnen.
Dit was, voor nu even, het laatste belangrijke nieuws.
We houden jullie natuurlijk verder op de hoogte dmv onze nieuwsbrief!
Groeten van Yvonne en Ron
NIEUWSBRIEF 4
Ede september 2006
Lieve familie, vrienden en bekenden,
Wij hebben op 1 september ons vierde bezoek gebracht aan Sri Lanka.
Als voorbereiding op deze reis hadden wij weer met velen bekenden van ons daar een afspraak gemaakt om elkaar te ontmoeten.
Tijdens die ontmoetingen gaan de gesprekken vaak over wat onze plannen zijn, hoe wij visa moeten zien te verkrijgen en hoe zij ons daar mogelijk bij kunnen helpen.
Deze keer verbleven wij in een erg chique hotel ongeveer 12 kilometer ten zuiden van Colombo. Het was handig omdat de meeste van de mensen waarmee wij afspraken hadden staan in Colombo wonen.
Op zondag 3 september hadden wij onze eerste lunch bespreking met Seela en Gothamie over de voortgang van het kokosnoten project.
Zij konden ons vertellen dat wij maandagavond in een hotel in Colombo de 4 consultants van de Asian Development Bank zouden ontmoeten die graag kennis met ons wilde maken om te kunnen bepalen of Ron inderdaad de geschikte kandidaat voor de marketingondersteuning van het project zou zijn. De ADB en de Sri Lankaanse overheid zouden dinsdag de overeenkomst tekenen volgens de laatste berichten en dan zou alles officieel zijn.
Het was een interessant gesprek en schijnbaar was de indruk die zij van ons hebben gekregen goed.
Wij voelen ons nu toch wat minder aangetrokken tot het project daar het van een sociaal project meer een commercieel project is geworden waar het heel ordinair weer om geld verdienen gaat. Hierdoor zouden de werkzaamheden ook van een ander kaliber zijn en dat is nu juist niet wat wij zoeken.
Voor die tijd echter hadden wij een afspraak met William die ons ook wil helpen met visa en de nodige acties gaat nemen om de juiste informatie te krijgen.
Dinsdag hebben wij een project bezocht dat wij in Nederland al op het spoor waren gekomen.
Op bijgaand adres kun je de details vinden. http://www.lidekeweryfoundation.nl/
Wij hebben een enorm leuke dag gehad en hebben alle aspecten van het project goed kunnen bekijken.
Dit is een project waar wij graag aan zouden willen meewerken.
Het staat op het complex van een tempel en de “chief monk”vroeg ons direct of wij niet een Montesori school wilden bouwen waarvoor hij de grond beschikbaar wilde stellen.
Daarnaast ook nog het toeval dat er een ander schoolproject in dezelfde plaats is via de Ronde tafel van Nijmegen, stichting Phoenix en Dabar waarmee wij ook al contacten hadden in Nederland.
In Nederland zullen wij nog een gesprek hebben met 3 bestuursleden van de Lideke Wery stichting die dan moeten besluiten of zij ons daarvoor willen gebruiken.
Donderdag nog een gesprek gehad met Rizvi Zaheed die directeur is van het bedrijf die alle medische apparatuur van Philips in Sri Lanka vertegenwoordigt.
Op vrijdag na een heerlijke lunch bij Seela een bezoek gebracht aan het kantoor van de immigratiedienst waar wij samen met Seela een afspraak hadden met mevr. Jajaratne, hoofd van de afdeling. Dit was een pittig gesprek met veel moeilijke vragen van haar kant. Na in eerste instantie het idee gekregen te hebben dat visa wel eens heel moeilijk konden worden toch ook wel weer een opening via een ingewikkelde constructie. Als Ron aangesteld zou worden als directeur van de kokosnoten fabriek van Seela, waardoor hij zich meer kon gaan bezig houden met het ADB project zou er wel een mogelijkheid kunnen zijn. In november zal dit in uitzonderlijke aanwezigheid van Seela in de commissie besproken worden.
Zaterdag afspraak met Fony en zijn echtgenote Demi om 07.30 uur in de ochtend. Zij namen ons mee naar de broer van Demi, Kushil, die een zeer bekende persoon is in Sri Lanka ivm zijn humanitaire projecten.
Op de bijgaande site meer informatie ter vinden. http://www.unconditionalcompassion.com/
Hij wist wel wegen om visa te verkrijgen. Je moet iemand gebruiken die een bekende binnen de immigratiedienst heeft en die dan door middel van wat smeergeld wel visa kan regelen.
Wij waren natuurlijk wel blij met de hulp die hij wilde geven, maar voelde ons niet helemaal op ons gemak met het gebruiken van steekpenningen. Zij zouden nog uitzoeken welke criteria toegepast werden om te kunnen wonen in Sri Lanka als gepensioneerden.
Zondag gedineerd met Amice en Mahendra die ook al weer voor ons wel wegen wisten om het land binnen te komen.
Mahendra heeft een vriend die erfgenaam is van het oudste en mooiste hotel in Colombo en die kon mogelijk ons wel via een positie in een uitbreidingsproject van het hotel aan visa helpen. Hij zal daar in de komende weken mee aan de slag gaan en ons op de hoogte houden.
Op maandag Hans en Bernadette op de high tea ontvangen om gewoon bij te praten. Zij kunnen niet zoveel voor ons doen, maar bieden wel meteen woonruimte aan als dat nodig mocht zijn als wij komen.
Dinsdag diner bij William thuis. Erg gezellig en lekker. De mensen sloven zich altijd erg voor ons uit.
Woensdag high tea met Demi en haar moeder ( erg lief 84 jarig, goed engels sprekend vrouwtje)
Informatie van Fony gekregen dat je als je $250.000 stort op een bankrekening je als gepensioneerde visa kunt krijgen. Hij stelde voor dat wij dit de volgende dag bij de emigratie diens moesten regelen.
Hebben wij afgehouden omdat wij ook nog andere afspraken met mensen over visa hadden lopen. En je verwacht het niet, maar dat geld hebben wij ook niet beschikbaar.
Donderdag na drankje op de businessclub diner met Seela en Gothamie en Sarath in prima chinees restaurant in Colombo. Lekker opgehaald en teruggebracht door chauffeur.
De laatste avond nog diner in het hotel met Fony en Demi. Werd erg gezellig en eigenlijk te laat want de koffers moesten nog gepakt worden en wij werden om 01.00 uur in de ochtend opgehaald om naar het vliegveld gebracht te worden waar het vliegtuig om 04.45 uur zou vertrekken.
Al met al was het een gevulde reis met veel zinvolle contacten.
De “oorlog” die met de Tamil tijgers gaande is speelt zich uitsluitend af in het Noorden en Noord Oosten van het eiland. Het enige wat je merkt is dat er vooral in de stad meer controle posten zijn die voertuigen controleren op inhoud. De verwachtingen zijn toch dat er begin oktober gesprekken met de overheid zullen plaats vinden, die hopelijk tot een oplossing zullen leiden.
Ons besluit staat vast wij zullen in januari volgend jaar, in eerste instantie op toeristen visum naar Sri Lanka gaan. Dan zullen wij onze visa verlengen tot 3 maanden om in die tijd te kunnen werken aan permanente visa. Mocht dat nog niet lukken, kunnen wij nogmaals met 3 maanden verlengen zodat wij een half jaar de tijd hebben om de permanente visa te regelen.
Als dat ook niet lukt, moeten wij voor minimaal 1 dag het land uit en dan begint de procedure weer van voor af aan.
Wij zullen jullie van de verdere voortgang op de hoogte houden.
Veel liefs
Yvonne & Ron
Lieve familie, vrienden en bekenden,
Wij hebben op 1 september ons vierde bezoek gebracht aan Sri Lanka.
Als voorbereiding op deze reis hadden wij weer met velen bekenden van ons daar een afspraak gemaakt om elkaar te ontmoeten.
Tijdens die ontmoetingen gaan de gesprekken vaak over wat onze plannen zijn, hoe wij visa moeten zien te verkrijgen en hoe zij ons daar mogelijk bij kunnen helpen.
Deze keer verbleven wij in een erg chique hotel ongeveer 12 kilometer ten zuiden van Colombo. Het was handig omdat de meeste van de mensen waarmee wij afspraken hadden staan in Colombo wonen.
Op zondag 3 september hadden wij onze eerste lunch bespreking met Seela en Gothamie over de voortgang van het kokosnoten project.
Zij konden ons vertellen dat wij maandagavond in een hotel in Colombo de 4 consultants van de Asian Development Bank zouden ontmoeten die graag kennis met ons wilde maken om te kunnen bepalen of Ron inderdaad de geschikte kandidaat voor de marketingondersteuning van het project zou zijn. De ADB en de Sri Lankaanse overheid zouden dinsdag de overeenkomst tekenen volgens de laatste berichten en dan zou alles officieel zijn.
Het was een interessant gesprek en schijnbaar was de indruk die zij van ons hebben gekregen goed.
Wij voelen ons nu toch wat minder aangetrokken tot het project daar het van een sociaal project meer een commercieel project is geworden waar het heel ordinair weer om geld verdienen gaat. Hierdoor zouden de werkzaamheden ook van een ander kaliber zijn en dat is nu juist niet wat wij zoeken.
Voor die tijd echter hadden wij een afspraak met William die ons ook wil helpen met visa en de nodige acties gaat nemen om de juiste informatie te krijgen.
Dinsdag hebben wij een project bezocht dat wij in Nederland al op het spoor waren gekomen.
Op bijgaand adres kun je de details vinden. http://www.lidekeweryfoundation.nl/
Wij hebben een enorm leuke dag gehad en hebben alle aspecten van het project goed kunnen bekijken.
Dit is een project waar wij graag aan zouden willen meewerken.
Het staat op het complex van een tempel en de “chief monk”vroeg ons direct of wij niet een Montesori school wilden bouwen waarvoor hij de grond beschikbaar wilde stellen.
Daarnaast ook nog het toeval dat er een ander schoolproject in dezelfde plaats is via de Ronde tafel van Nijmegen, stichting Phoenix en Dabar waarmee wij ook al contacten hadden in Nederland.
In Nederland zullen wij nog een gesprek hebben met 3 bestuursleden van de Lideke Wery stichting die dan moeten besluiten of zij ons daarvoor willen gebruiken.
Donderdag nog een gesprek gehad met Rizvi Zaheed die directeur is van het bedrijf die alle medische apparatuur van Philips in Sri Lanka vertegenwoordigt.
Op vrijdag na een heerlijke lunch bij Seela een bezoek gebracht aan het kantoor van de immigratiedienst waar wij samen met Seela een afspraak hadden met mevr. Jajaratne, hoofd van de afdeling. Dit was een pittig gesprek met veel moeilijke vragen van haar kant. Na in eerste instantie het idee gekregen te hebben dat visa wel eens heel moeilijk konden worden toch ook wel weer een opening via een ingewikkelde constructie. Als Ron aangesteld zou worden als directeur van de kokosnoten fabriek van Seela, waardoor hij zich meer kon gaan bezig houden met het ADB project zou er wel een mogelijkheid kunnen zijn. In november zal dit in uitzonderlijke aanwezigheid van Seela in de commissie besproken worden.
Zaterdag afspraak met Fony en zijn echtgenote Demi om 07.30 uur in de ochtend. Zij namen ons mee naar de broer van Demi, Kushil, die een zeer bekende persoon is in Sri Lanka ivm zijn humanitaire projecten.
Op de bijgaande site meer informatie ter vinden. http://www.unconditionalcompassion.com/
Hij wist wel wegen om visa te verkrijgen. Je moet iemand gebruiken die een bekende binnen de immigratiedienst heeft en die dan door middel van wat smeergeld wel visa kan regelen.
Wij waren natuurlijk wel blij met de hulp die hij wilde geven, maar voelde ons niet helemaal op ons gemak met het gebruiken van steekpenningen. Zij zouden nog uitzoeken welke criteria toegepast werden om te kunnen wonen in Sri Lanka als gepensioneerden.
Zondag gedineerd met Amice en Mahendra die ook al weer voor ons wel wegen wisten om het land binnen te komen.
Mahendra heeft een vriend die erfgenaam is van het oudste en mooiste hotel in Colombo en die kon mogelijk ons wel via een positie in een uitbreidingsproject van het hotel aan visa helpen. Hij zal daar in de komende weken mee aan de slag gaan en ons op de hoogte houden.
Op maandag Hans en Bernadette op de high tea ontvangen om gewoon bij te praten. Zij kunnen niet zoveel voor ons doen, maar bieden wel meteen woonruimte aan als dat nodig mocht zijn als wij komen.
Dinsdag diner bij William thuis. Erg gezellig en lekker. De mensen sloven zich altijd erg voor ons uit.
Woensdag high tea met Demi en haar moeder ( erg lief 84 jarig, goed engels sprekend vrouwtje)
Informatie van Fony gekregen dat je als je $250.000 stort op een bankrekening je als gepensioneerde visa kunt krijgen. Hij stelde voor dat wij dit de volgende dag bij de emigratie diens moesten regelen.
Hebben wij afgehouden omdat wij ook nog andere afspraken met mensen over visa hadden lopen. En je verwacht het niet, maar dat geld hebben wij ook niet beschikbaar.
Donderdag na drankje op de businessclub diner met Seela en Gothamie en Sarath in prima chinees restaurant in Colombo. Lekker opgehaald en teruggebracht door chauffeur.
De laatste avond nog diner in het hotel met Fony en Demi. Werd erg gezellig en eigenlijk te laat want de koffers moesten nog gepakt worden en wij werden om 01.00 uur in de ochtend opgehaald om naar het vliegveld gebracht te worden waar het vliegtuig om 04.45 uur zou vertrekken.
Al met al was het een gevulde reis met veel zinvolle contacten.
De “oorlog” die met de Tamil tijgers gaande is speelt zich uitsluitend af in het Noorden en Noord Oosten van het eiland. Het enige wat je merkt is dat er vooral in de stad meer controle posten zijn die voertuigen controleren op inhoud. De verwachtingen zijn toch dat er begin oktober gesprekken met de overheid zullen plaats vinden, die hopelijk tot een oplossing zullen leiden.
Ons besluit staat vast wij zullen in januari volgend jaar, in eerste instantie op toeristen visum naar Sri Lanka gaan. Dan zullen wij onze visa verlengen tot 3 maanden om in die tijd te kunnen werken aan permanente visa. Mocht dat nog niet lukken, kunnen wij nogmaals met 3 maanden verlengen zodat wij een half jaar de tijd hebben om de permanente visa te regelen.
Als dat ook niet lukt, moeten wij voor minimaal 1 dag het land uit en dan begint de procedure weer van voor af aan.
Wij zullen jullie van de verdere voortgang op de hoogte houden.
Veel liefs
Yvonne & Ron
NIEUWSBRIEF 3
Ede juni 2006-10-30
SRI LANKA NIEUWSBRIEF 3
Lieve familie, vrienden en bekenden,
Na een lange tijd weer eens wat nieuws over onze plannen.
De aanleiding om een nieuwe nieuwsbrief te schrijven staat hieronder.
HUIS VERKOCHT
Het is voor ons een belangrijke stap die hiermee is gemaakt.
Het bevestigt, en maakt onze keuze om naar Sri Lanka te gaan, meer definitief.
De verkoop van het huis is bijzonder voorspoedig gegaan. Binnen 2 weken was het huis verkocht, iets waar wij geen rekening hebben gehouden.
Gelukkig is de overdracht pas op 2 januari 2007, en dat is precies wat wij willen, zodat wij geen tussentijdse tijdelijke woning meer hoeven te betrekken voordat wij naar Sri Lanka gaan.
Wat betreft de voortgang met het verkrijgen van visa het volgende:
Na weer een brief te hebben geschreven aan de ambassadeur van Sri Lanka in Nederland waarop wij een onduidelijk en onbevredigend antwoord hebben gekregen, de Nederlandse ambassade in Sri Lanka gemaild. Wij hebben door onze aanwezigheid bij verschillende gelegenheden, zoals Koninginnedag, goede contacten gekregen met een aantal medewerkers van de ambassade in Colombo.
Zij waren zo attent om ons de namen en telefoonnummers van 2 medewerkers van de immigratiedienst in Colombo te geven, zodat wij zelf direct konden informeren hoe de stand van zaken is met onze aanvraag voor visa.
Na vele pogingen om hen aan de telefoon te krijgen, een verzoek gestuurd naar Seela, degene die bezig is met het kokosnoten project, of hij eens wilde proberen contact met de betreffende personen van het ministerie te krijgen.
Dat is gelukt en na lang zoeken was onze aanvraag gevonden.
Nu meer dan een ½ jaar later, komen wij pas aan de weet dat de commissie die besluit wel of geen visa te verstrekken pas bijeenkomt als er minimaal 10 aanvragen zijn voor visa.
Het is te begrijpen dat er niet snel 10 aanvragen zullen verzameld worden, daar er de laatste maanden erg veel onrust bestaat door de Tamil tijgers, die nog zeer regelmatig aanslagen plegen waarbij vaak doden en ernstig gewonden vallen.
De onrust beperkt zich gelukkig wel tot de Tamil gebieden in het noorden en het zuidoosten.
Seela heeft met een van de commissieleden nu een afspraak staan om het een en ander te bespreken in de hoop dat dit zal bijdragen tot onze visa en ook zijn project.
Ook het kokosnoten project is nog in afwachting van goedkeuring en financiële ondersteuning door de overheid en de Asian Development Bank. Mondeling is alles al rond, maar het gaat uiteindelijk om de goedkeuring op papier. Dat kan nu elk moment loskomen, dus nog even…. Wat meer geduld.
Zodra die goedkeuring en ondersteuning er zijn zal het verkrijgen van de visa, volgens Seela geen probleem meer zijn.
Nu ja wij hopen op het beste.
Tot zover de stand van zaken.
Wij houden jullie op de hoogte zodra er weer nieuws te melden is.
Liefs en groeten,
Yvonne en Ron
SRI LANKA NIEUWSBRIEF 3
Lieve familie, vrienden en bekenden,
Na een lange tijd weer eens wat nieuws over onze plannen.
De aanleiding om een nieuwe nieuwsbrief te schrijven staat hieronder.
HUIS VERKOCHT
Het is voor ons een belangrijke stap die hiermee is gemaakt.
Het bevestigt, en maakt onze keuze om naar Sri Lanka te gaan, meer definitief.
De verkoop van het huis is bijzonder voorspoedig gegaan. Binnen 2 weken was het huis verkocht, iets waar wij geen rekening hebben gehouden.
Gelukkig is de overdracht pas op 2 januari 2007, en dat is precies wat wij willen, zodat wij geen tussentijdse tijdelijke woning meer hoeven te betrekken voordat wij naar Sri Lanka gaan.
Wat betreft de voortgang met het verkrijgen van visa het volgende:
Na weer een brief te hebben geschreven aan de ambassadeur van Sri Lanka in Nederland waarop wij een onduidelijk en onbevredigend antwoord hebben gekregen, de Nederlandse ambassade in Sri Lanka gemaild. Wij hebben door onze aanwezigheid bij verschillende gelegenheden, zoals Koninginnedag, goede contacten gekregen met een aantal medewerkers van de ambassade in Colombo.
Zij waren zo attent om ons de namen en telefoonnummers van 2 medewerkers van de immigratiedienst in Colombo te geven, zodat wij zelf direct konden informeren hoe de stand van zaken is met onze aanvraag voor visa.
Na vele pogingen om hen aan de telefoon te krijgen, een verzoek gestuurd naar Seela, degene die bezig is met het kokosnoten project, of hij eens wilde proberen contact met de betreffende personen van het ministerie te krijgen.
Dat is gelukt en na lang zoeken was onze aanvraag gevonden.
Nu meer dan een ½ jaar later, komen wij pas aan de weet dat de commissie die besluit wel of geen visa te verstrekken pas bijeenkomt als er minimaal 10 aanvragen zijn voor visa.
Het is te begrijpen dat er niet snel 10 aanvragen zullen verzameld worden, daar er de laatste maanden erg veel onrust bestaat door de Tamil tijgers, die nog zeer regelmatig aanslagen plegen waarbij vaak doden en ernstig gewonden vallen.
De onrust beperkt zich gelukkig wel tot de Tamil gebieden in het noorden en het zuidoosten.
Seela heeft met een van de commissieleden nu een afspraak staan om het een en ander te bespreken in de hoop dat dit zal bijdragen tot onze visa en ook zijn project.
Ook het kokosnoten project is nog in afwachting van goedkeuring en financiële ondersteuning door de overheid en de Asian Development Bank. Mondeling is alles al rond, maar het gaat uiteindelijk om de goedkeuring op papier. Dat kan nu elk moment loskomen, dus nog even…. Wat meer geduld.
Zodra die goedkeuring en ondersteuning er zijn zal het verkrijgen van de visa, volgens Seela geen probleem meer zijn.
Nu ja wij hopen op het beste.
Tot zover de stand van zaken.
Wij houden jullie op de hoogte zodra er weer nieuws te melden is.
Liefs en groeten,
Yvonne en Ron
NIEUWSBRIEF 2
Ede mei 2006-10-30
Lieve familie, vrienden en kennissen,
Zoals beloofd volgt de tweede nieuwsbrief spoedig na onze terugkeer uit Sri Lanka.
Het is een enorm enerverende reis geweest waarin de dingen toch vaak weer anders verlopen dan dat je in eerste instantie denkt.
Op woensdag 27 april kwamen wij aan in het aardige hotel in Kalutara.
Deze kleine plaats met 3 hotels ligt ongeveer 45 kilometer van Colombo wat 2 uur met de auto of 1 uur met de exprestrein betekent.
De eerste dag hebben wij lekker uitgerust van de reis en natuurlijk lekker in de zon bij het zwembad en in zee.
Vrijdag 28 april was de viering van Koninginnedag in Colombo in het oudste en naar onze mening ook mooiste hotel Galle Face. Een receptie van 12.00 uur tot 14.30 uur.
Daar weer een aantal "oude bekende" ontmoet en allen lieten ons weten dat het verstrekken van visa op de wijze zoals wij dat deden heel moeilijk zou zijn.
Na als allerlaatste van het feest weggegaan te zijn waren wij toch wel ontmoedigd en besloten direct naar het hotel terug te gaan met de trein die zoals alle keren dat wij deze gebruikt hebben uitpuilde met mensen. Je kent die beelden wel zoals je op televisie ziet met treinen in India met mensen aan de buitenkant hangend om maar mee te kunnen.
De volgende dag toch weer vol goede moed alle Sri Lankanen die wij vorig jaar hadden ontmoet en waarmee wij intensief E-mail kontakt onderhouden hebben gebeld om afspraken te maken.
Dat ging redelijk goed en de planning was strak met 's morgens, lunchtijd, s'middags en avond afspraken.
Op zondagochtend vroeg al door een van hen uit bed gebeld want die wilde op dezelfde dag nog met ons spreken ivm een interessant project waarvan hij dacht met name Ron te kunnen gebruiken.
Een 5 uur durend gesprek gehad met Seela en Gothamie(zijn echtgenote) over een huisvlijt project waaraan 500 tot 800 personen zouden moeten gaan deelnemen. Het is een door de overheid ondersteund project en ook de Asian Development Bank overweegt hierin te gaan investeren. Zelf heeft Seela een kokosnotenvezel fabriek waar meer dan 20 producten worden gemaakt. Op bijgaande site kun je eens kijken wat daar zoal gemaakt wordt. http://www.intercoirlanka.net/
Hij is een soort Willy Wortel die enorm creatief is in het bedenken van technische toepassingen en het ontwikkelen van machines. En zoals jullie allen weten is het de valkuil van een creatieveling dat hij ook een dromer kan zijn. Dus zoekt hij iemand die het huisvlijtproject meer handen en voeten kan geven om het succesvol te introduceren. Dit lijkt een mooi project in dat goed aansluit bij onze drijfveer om naar Sri Lanka te gaan. Een groot aantal gezinnen wordt op deze manier de mogelijkheid geboden een inkomen te verwerven zonder dat de zorg van de kinderen daaronder hoeft te lijden.
Na de bespreking was hij erg enthousiast en zou hij aan de medewerkers van de overheid voorstellen dat het van essentieel belang is dat Ron deelneemt aan het project. Hierdoor zou het verkrijgen van visa geen enkel probleem meer moeten zijn.
Het klinkt allemaal te mooi om waar te zijn en een vervolgafspraak werd gemaakt om bij hen thuis te dineren en de verdere details te bespreken.
Daarnaast hadden wij gelukkig ook nog allerlei andere afspraken staan die ook veelbelovend konden zijn. Via kennissen in Nederland zijn wij in contact gekomen met William.
Hij is Sri Lankaan en heeft voor de MDF gewerkt (een Nederlands opleidings/consultancy bureau) en heeft nu een mooie thee plantage gekocht waar hij een groot deel van zijn tijd in stopt. Nadat hij eerst uitvoerig zijn verhaal had gedaan(lijkt gewoonte daar) konden wij vertellen wat onze plannen zijn en hoever wij daarmee gevorderd zijn. Hij had al nagedacht over de situatie en kwam met een mogelijke oplossing om visa te kunnen krijgen.
Hij heeft een slapend consultancy bureautje dat hij wel leven in wil blazen door Ron als mede directeur aan te stellen. Dit zo zonder problemen visa kunnen opleveren en ons de mogelijkheid geven daarnaast de dingen te doen die wij daar graag willen doen. Bovendien is zijn echtgenote programma manager bij Unicef en zij kan Yvonne makkelijk als vrijwilligster aan een liefdadigheidsproject toevoegen. Klinkt ook allemaal te mooi om waar te zijn.
Nu ja, om een lang verhaal kort te maken... Na alle besprekingen die met vele mensen hebben plaats gevonden hebben wij in overleg besloten niet op 1 paard te wedden, maar zoveel mogelijk pijlen op onze boog te zetten door open en eerlijk aan allen te vertellen dat onze eerste doelstelling is visa te krijgen en dat wij iedereen die dat wil willen inzetten om ons daarbij te helpen. Verder hebben wij intentie uitgesproken om als de visa er zijn met alle partijen aan tafel te gaan zitten om te kunnen bepalen hoe wij hen van dienst kunnen zijn rekening houdend met de redenen waarom wij naar Sri Lanka willen gaan.
De nieuwsbrief zou te lang worden om alles te vertellen, maar weer zijn wij getroffen door de enorme vriendelijkheid, hulpvaardigheid en gastvrijheid van de bevolking. Meerdere malen zijn wij genodigd geweest te dineren bij mensen thuis, of namen zij ons mee naar hun huis of stelden zij hun privé chauffeur tot onze beschikking.
Het is ontroerend en het heeft ons nog meer vastbesloten gemaakt de stap te nemen daar te gaan wonen. In september staat onze volgende trip gepland en dan hopen wij in de tussentijd al te weten waar wij aan toe zijn. Dan zullen er spijkers met koppen geslagen moeten worden zoals het vinden van een huis en alles wat daar verder nog bij komt kijken. Wij sturen nog wat foto's mee die hopelijk voor zichzelf spreken en houden jullie met de nieuwsbrieven op de hoogte.
Groeten en liefs van:
Yvonne en Ron
Lieve familie, vrienden en kennissen,
Zoals beloofd volgt de tweede nieuwsbrief spoedig na onze terugkeer uit Sri Lanka.
Het is een enorm enerverende reis geweest waarin de dingen toch vaak weer anders verlopen dan dat je in eerste instantie denkt.
Op woensdag 27 april kwamen wij aan in het aardige hotel in Kalutara.
Deze kleine plaats met 3 hotels ligt ongeveer 45 kilometer van Colombo wat 2 uur met de auto of 1 uur met de exprestrein betekent.
De eerste dag hebben wij lekker uitgerust van de reis en natuurlijk lekker in de zon bij het zwembad en in zee.
Vrijdag 28 april was de viering van Koninginnedag in Colombo in het oudste en naar onze mening ook mooiste hotel Galle Face. Een receptie van 12.00 uur tot 14.30 uur.
Daar weer een aantal "oude bekende" ontmoet en allen lieten ons weten dat het verstrekken van visa op de wijze zoals wij dat deden heel moeilijk zou zijn.
Na als allerlaatste van het feest weggegaan te zijn waren wij toch wel ontmoedigd en besloten direct naar het hotel terug te gaan met de trein die zoals alle keren dat wij deze gebruikt hebben uitpuilde met mensen. Je kent die beelden wel zoals je op televisie ziet met treinen in India met mensen aan de buitenkant hangend om maar mee te kunnen.
De volgende dag toch weer vol goede moed alle Sri Lankanen die wij vorig jaar hadden ontmoet en waarmee wij intensief E-mail kontakt onderhouden hebben gebeld om afspraken te maken.
Dat ging redelijk goed en de planning was strak met 's morgens, lunchtijd, s'middags en avond afspraken.
Op zondagochtend vroeg al door een van hen uit bed gebeld want die wilde op dezelfde dag nog met ons spreken ivm een interessant project waarvan hij dacht met name Ron te kunnen gebruiken.
Een 5 uur durend gesprek gehad met Seela en Gothamie(zijn echtgenote) over een huisvlijt project waaraan 500 tot 800 personen zouden moeten gaan deelnemen. Het is een door de overheid ondersteund project en ook de Asian Development Bank overweegt hierin te gaan investeren. Zelf heeft Seela een kokosnotenvezel fabriek waar meer dan 20 producten worden gemaakt. Op bijgaande site kun je eens kijken wat daar zoal gemaakt wordt. http://www.intercoirlanka.net/
Hij is een soort Willy Wortel die enorm creatief is in het bedenken van technische toepassingen en het ontwikkelen van machines. En zoals jullie allen weten is het de valkuil van een creatieveling dat hij ook een dromer kan zijn. Dus zoekt hij iemand die het huisvlijtproject meer handen en voeten kan geven om het succesvol te introduceren. Dit lijkt een mooi project in dat goed aansluit bij onze drijfveer om naar Sri Lanka te gaan. Een groot aantal gezinnen wordt op deze manier de mogelijkheid geboden een inkomen te verwerven zonder dat de zorg van de kinderen daaronder hoeft te lijden.
Na de bespreking was hij erg enthousiast en zou hij aan de medewerkers van de overheid voorstellen dat het van essentieel belang is dat Ron deelneemt aan het project. Hierdoor zou het verkrijgen van visa geen enkel probleem meer moeten zijn.
Het klinkt allemaal te mooi om waar te zijn en een vervolgafspraak werd gemaakt om bij hen thuis te dineren en de verdere details te bespreken.
Daarnaast hadden wij gelukkig ook nog allerlei andere afspraken staan die ook veelbelovend konden zijn. Via kennissen in Nederland zijn wij in contact gekomen met William.
Hij is Sri Lankaan en heeft voor de MDF gewerkt (een Nederlands opleidings/consultancy bureau) en heeft nu een mooie thee plantage gekocht waar hij een groot deel van zijn tijd in stopt. Nadat hij eerst uitvoerig zijn verhaal had gedaan(lijkt gewoonte daar) konden wij vertellen wat onze plannen zijn en hoever wij daarmee gevorderd zijn. Hij had al nagedacht over de situatie en kwam met een mogelijke oplossing om visa te kunnen krijgen.
Hij heeft een slapend consultancy bureautje dat hij wel leven in wil blazen door Ron als mede directeur aan te stellen. Dit zo zonder problemen visa kunnen opleveren en ons de mogelijkheid geven daarnaast de dingen te doen die wij daar graag willen doen. Bovendien is zijn echtgenote programma manager bij Unicef en zij kan Yvonne makkelijk als vrijwilligster aan een liefdadigheidsproject toevoegen. Klinkt ook allemaal te mooi om waar te zijn.
Nu ja, om een lang verhaal kort te maken... Na alle besprekingen die met vele mensen hebben plaats gevonden hebben wij in overleg besloten niet op 1 paard te wedden, maar zoveel mogelijk pijlen op onze boog te zetten door open en eerlijk aan allen te vertellen dat onze eerste doelstelling is visa te krijgen en dat wij iedereen die dat wil willen inzetten om ons daarbij te helpen. Verder hebben wij intentie uitgesproken om als de visa er zijn met alle partijen aan tafel te gaan zitten om te kunnen bepalen hoe wij hen van dienst kunnen zijn rekening houdend met de redenen waarom wij naar Sri Lanka willen gaan.
De nieuwsbrief zou te lang worden om alles te vertellen, maar weer zijn wij getroffen door de enorme vriendelijkheid, hulpvaardigheid en gastvrijheid van de bevolking. Meerdere malen zijn wij genodigd geweest te dineren bij mensen thuis, of namen zij ons mee naar hun huis of stelden zij hun privé chauffeur tot onze beschikking.
Het is ontroerend en het heeft ons nog meer vastbesloten gemaakt de stap te nemen daar te gaan wonen. In september staat onze volgende trip gepland en dan hopen wij in de tussentijd al te weten waar wij aan toe zijn. Dan zullen er spijkers met koppen geslagen moeten worden zoals het vinden van een huis en alles wat daar verder nog bij komt kijken. Wij sturen nog wat foto's mee die hopelijk voor zichzelf spreken en houden jullie met de nieuwsbrieven op de hoogte.
Groeten en liefs van:
Yvonne en Ron
NIEUWSBRIEF 1
Ede februari 2006
Lieve familie, vrienden en kennissen,
Dit is een eerste poging om een in eerste instantie eenvoudige nieuwsbrief op te zetten om jullie allen op de hoogte te houden van de voortgang van onze plannen om naar Sri Lanka te gaan.
Op 26 april zullen wij weer naar Sri Lanka gaan om daar ter plaatse al wat voorbereidingen te treffen, althans dat dachten wij, want wij waren er van uit gegaan dat wij al bericht van de ambassade ontvangen zouden hebben over onze verblijfsvergunning.
Het is nu al 4 maanden onderweg en tot nu toe geen bericht. Wij hebben een maand geleden telefonisch contact gehad met de ambassade over de procedure, maar zij konden ons alleen laten weten dat de aanvraag in Colombo ligt met een aanbeveling van de ambassadeur van Sri Lanka in Nederland. Zij konden ons geen enkele indicatie geven over hoe lang het nog zou kunnen duren.
Dus nog meer geduld zal van onze kant nodig zijn.
Vorige week was er een programma op de tv over Nederland in bedrijf op Sri Lanka waarin de ambassadeur ook werd geinterviewd.
Zij vertelde vol vuur dat het goed is voor het Nederlandse bedrijfsleven om te investeren in Sri Lanka.
Voor ons was dat weer een reden om , nu we haar naam hadden, een brief te schrijven om haar te complimenteren met de uitzending , maar dat wij al 4 maanden op antwoord zitten te wachten of wij een verblijfsvergunning kunnen krijgen, en of zij ons kan laten weten hoever wij in dat proces gevorderd zijn en hoelang wij nog zullen moeten wachten.Tot nu toe nog geen antwoord gehad, dus nog maar meer geduld hebben.
Misschien dat het nog lukt voordat wij vertrekken iets gehoord te heben en anders maar via onze kennissen in Sri Lanka informeren als wij daar zijn of er links en rechts aan touwtjes getrokken kan worden bij de overheidsinstanties die zich daar mee bezig houden.
In die tussentijd zijn wij bezig om ons huis verkooprijp te maken en hebben wij vanaf de zolder tot en met de garage alles schoongemaakt, geschilderd, behangen en opgeruimd. Daar zaten een aantal grote klussen bij zoals alle wanden behangen en/of verfen, de plafonds witten, parket schuren en lakken ( samen met mijn broer Rob gedaan)
Al met al zitten wij al redelijk in de finale fase. Dan zal de tuin nog volgen en mogelijk buiten schilderwerk en dan wordt het tijd om serieus met de verkoop aan de slag te gaan. Dat wordt dus toch wel na 11 mei als wij weer terug zijn van Sri Lanka. Spannend want de woningmarkt is op het moment redelijk onvoorspelbaar soms gaat het snel, maar wij hebben ook voorbeelden genoeg dat het lang kan duren 6 tot 12 maanden. Nu hopen wij dan maar op wat geluk.
Nog even wat betreft onze aankomende reis.Het is meer dan alleen vakantie. Wij hebben weer veel afspraken staan met Nederlanders die daar gevestigd zijn en met een aantal Sri Lankanen. Ook hebben wij weer een uitnodiging van de Nederlandse ambassadeur om te komen naar de Koninginnendagviering (haring en roggebrood) en ook naar het Oranjebal dat zal plaats vinden in het mooiste hotel van Colombo. Daar zullen wij ook een aantal bekenden ontmoeten en slapen in het huis van een van hen.
Verder hebben wij weer een nieuw contact opgedaan via buren van vrienden van ons. Zij hebben 3 jaar in Sri Lanka gezeten ivm een vrijwilligers project en hebben ons in contact gebracht met ene William. Daar hebben wij inmiddels E-mail contact mee en hij nodigde ons direct uit om te komen naar zijn estate (theeplantage) in Hatton waar wij van zijn bungalow gebruik mogen maken.
Bijzonder toch dat mensen voor compleet vreemden zo makkelijk hun deur open zetten. Overigens zullen wij er geen gebruik van maken en heben wij hem uitgenodigd naar ons te komen. Wij hebben een reis geboekt met hotel en half pension erbij omdat dit veel goedkoper is dan alleen een vliegticket. Dit is alvast een gratis tip voor degenen die ooit van plan zouden zijn ons op te komen zoeken daar.
Tot zover de eerste Nieuwsbrief. Na de trip zullen wij als er tijd te vinden is brief 2 aan jullie sturen met de ervaringen die wij dan weer hebben opgedaan.
Groeten en liefs van Yvonne en Ron
Lieve familie, vrienden en kennissen,
Dit is een eerste poging om een in eerste instantie eenvoudige nieuwsbrief op te zetten om jullie allen op de hoogte te houden van de voortgang van onze plannen om naar Sri Lanka te gaan.
Op 26 april zullen wij weer naar Sri Lanka gaan om daar ter plaatse al wat voorbereidingen te treffen, althans dat dachten wij, want wij waren er van uit gegaan dat wij al bericht van de ambassade ontvangen zouden hebben over onze verblijfsvergunning.
Het is nu al 4 maanden onderweg en tot nu toe geen bericht. Wij hebben een maand geleden telefonisch contact gehad met de ambassade over de procedure, maar zij konden ons alleen laten weten dat de aanvraag in Colombo ligt met een aanbeveling van de ambassadeur van Sri Lanka in Nederland. Zij konden ons geen enkele indicatie geven over hoe lang het nog zou kunnen duren.
Dus nog meer geduld zal van onze kant nodig zijn.
Vorige week was er een programma op de tv over Nederland in bedrijf op Sri Lanka waarin de ambassadeur ook werd geinterviewd.
Zij vertelde vol vuur dat het goed is voor het Nederlandse bedrijfsleven om te investeren in Sri Lanka.
Voor ons was dat weer een reden om , nu we haar naam hadden, een brief te schrijven om haar te complimenteren met de uitzending , maar dat wij al 4 maanden op antwoord zitten te wachten of wij een verblijfsvergunning kunnen krijgen, en of zij ons kan laten weten hoever wij in dat proces gevorderd zijn en hoelang wij nog zullen moeten wachten.Tot nu toe nog geen antwoord gehad, dus nog maar meer geduld hebben.
Misschien dat het nog lukt voordat wij vertrekken iets gehoord te heben en anders maar via onze kennissen in Sri Lanka informeren als wij daar zijn of er links en rechts aan touwtjes getrokken kan worden bij de overheidsinstanties die zich daar mee bezig houden.
In die tussentijd zijn wij bezig om ons huis verkooprijp te maken en hebben wij vanaf de zolder tot en met de garage alles schoongemaakt, geschilderd, behangen en opgeruimd. Daar zaten een aantal grote klussen bij zoals alle wanden behangen en/of verfen, de plafonds witten, parket schuren en lakken ( samen met mijn broer Rob gedaan)
Al met al zitten wij al redelijk in de finale fase. Dan zal de tuin nog volgen en mogelijk buiten schilderwerk en dan wordt het tijd om serieus met de verkoop aan de slag te gaan. Dat wordt dus toch wel na 11 mei als wij weer terug zijn van Sri Lanka. Spannend want de woningmarkt is op het moment redelijk onvoorspelbaar soms gaat het snel, maar wij hebben ook voorbeelden genoeg dat het lang kan duren 6 tot 12 maanden. Nu hopen wij dan maar op wat geluk.
Nog even wat betreft onze aankomende reis.Het is meer dan alleen vakantie. Wij hebben weer veel afspraken staan met Nederlanders die daar gevestigd zijn en met een aantal Sri Lankanen. Ook hebben wij weer een uitnodiging van de Nederlandse ambassadeur om te komen naar de Koninginnendagviering (haring en roggebrood) en ook naar het Oranjebal dat zal plaats vinden in het mooiste hotel van Colombo. Daar zullen wij ook een aantal bekenden ontmoeten en slapen in het huis van een van hen.
Verder hebben wij weer een nieuw contact opgedaan via buren van vrienden van ons. Zij hebben 3 jaar in Sri Lanka gezeten ivm een vrijwilligers project en hebben ons in contact gebracht met ene William. Daar hebben wij inmiddels E-mail contact mee en hij nodigde ons direct uit om te komen naar zijn estate (theeplantage) in Hatton waar wij van zijn bungalow gebruik mogen maken.
Bijzonder toch dat mensen voor compleet vreemden zo makkelijk hun deur open zetten. Overigens zullen wij er geen gebruik van maken en heben wij hem uitgenodigd naar ons te komen. Wij hebben een reis geboekt met hotel en half pension erbij omdat dit veel goedkoper is dan alleen een vliegticket. Dit is alvast een gratis tip voor degenen die ooit van plan zouden zijn ons op te komen zoeken daar.
Tot zover de eerste Nieuwsbrief. Na de trip zullen wij als er tijd te vinden is brief 2 aan jullie sturen met de ervaringen die wij dan weer hebben opgedaan.
Groeten en liefs van Yvonne en Ron
zondag, oktober 29, 2006
Vredesbesprekingen zijn gestart in Geneve
Peace talks a big step for bloody Sri Lanka
Henry Chu, Los Angeles Times
Saturday, October 28, 2006 now part of stylesheet -->
(10-28) 04:00 PST Colombo, Sri Lanka -- In what could be the last, best hope for averting all-out war, the government of this island nation and the rebel Tamil Tigers are due to sit down today for their first face-to-face talks in months over one of Asia's most intractable conflicts.
Both sides have been stung by heavy losses and international criticism in recent weeks, after a surge in combat that has left hundreds of people dead and thousands more refugees in their own country, forced to flee homes and livelihoods to avoid getting caught in the crossfire.
In such a charged atmosphere, no one is predicting that any substantive advances will be made at the negotiating table. But so fierce has been the fighting that getting the two longtime adversaries to meet today and Sunday in Geneva is being trumpeted as achievement enough, and welcomed by residents desperate for a reprieve from the bloodletting.
"For the first round, we are happy that they're going at all," said Jehan Perera of the National Peace Council. "The best thing we can hope for is that they commit themselves to stop the violence."
That violence threatens to engulf the whole of this teardrop-shaped island, spilling over from the north and east, where the fighting had, until recently, mostly been confined and where the highly armed, highly motivated Liberation Tigers of Tamil Eelam want to establish an independent homeland for Sri Lanka's ethnic-minority Tamils.
Both sides, their casualty counts spiraling since July, are now licking their wounds. They are also under intense diplomatic pressure, much of it from major donor countries, to go back to a cease-fire deal reached in 2002 but rendered defunct since late last year, when fighting broke wide open again.
"You're getting peace talks because both sides want to communicate to the international community their willingness to negotiate," said analyst Paikiasothy Saravanamuttu, adding: "I would put the bar of expectations fairly low."
Most observers blame the Tigers for breaching the 2002 truce and initiating the latest cycle of attack and counterattack.
Leaders of the guerrilla group have publicly warned that the Geneva talks represent the island's last chance for peace. Failure, they say, would mean a return to the full-throated civil war of old, a brutal conflict in which 65,000 people have been killed over the past 23 years.
Henry Chu, Los Angeles Times
Saturday, October 28, 2006 now part of stylesheet -->
(10-28) 04:00 PST Colombo, Sri Lanka -- In what could be the last, best hope for averting all-out war, the government of this island nation and the rebel Tamil Tigers are due to sit down today for their first face-to-face talks in months over one of Asia's most intractable conflicts.
Both sides have been stung by heavy losses and international criticism in recent weeks, after a surge in combat that has left hundreds of people dead and thousands more refugees in their own country, forced to flee homes and livelihoods to avoid getting caught in the crossfire.
In such a charged atmosphere, no one is predicting that any substantive advances will be made at the negotiating table. But so fierce has been the fighting that getting the two longtime adversaries to meet today and Sunday in Geneva is being trumpeted as achievement enough, and welcomed by residents desperate for a reprieve from the bloodletting.
"For the first round, we are happy that they're going at all," said Jehan Perera of the National Peace Council. "The best thing we can hope for is that they commit themselves to stop the violence."
That violence threatens to engulf the whole of this teardrop-shaped island, spilling over from the north and east, where the fighting had, until recently, mostly been confined and where the highly armed, highly motivated Liberation Tigers of Tamil Eelam want to establish an independent homeland for Sri Lanka's ethnic-minority Tamils.
Both sides, their casualty counts spiraling since July, are now licking their wounds. They are also under intense diplomatic pressure, much of it from major donor countries, to go back to a cease-fire deal reached in 2002 but rendered defunct since late last year, when fighting broke wide open again.
"You're getting peace talks because both sides want to communicate to the international community their willingness to negotiate," said analyst Paikiasothy Saravanamuttu, adding: "I would put the bar of expectations fairly low."
Most observers blame the Tigers for breaching the 2002 truce and initiating the latest cycle of attack and counterattack.
Leaders of the guerrilla group have publicly warned that the Geneva talks represent the island's last chance for peace. Failure, they say, would mean a return to the full-throated civil war of old, a brutal conflict in which 65,000 people have been killed over the past 23 years.
Foto impressie van het project en de mensen
Het gebouw , een aantalleerkrachten, de kok en de monnik.
Aanleiding en doel van het project
Kosgoda Educational Institute oktober 2006
Abayasriwardanaramaya
Thalgahapitiya, Kosgoda, Sri Lanka
Het Kosgoda Educational Institute is een tsunami project dat is gestart in 2005. Het is een Nederlands project dat wordt gefinancierd door de "Lideke Wery Foundation". Lideke Wery werkte bij Ebbinge & Company. Ze overleed in 2004 als gevolg van de tsunami. Om haar te herinneren, en om het gebied rond Kosgoda te helpen ontwikkelen na de tsunami, hebben de collega's van Lideke samen met haar echtgenoot dit project geïnitieerd.
Het doel van het project is om het Engels en de computervaardigheden van de mensen in gebieden die door de tsunami getroffen zijn te verbeteren. De nadruk wordt daarbij in het bijzonder gelegd op de zeer arme gemeenschap Kosgoda. Hierdoor worden de kansen van talentvolle jonge mensen bij het vinden van een goede baan vergroot, wat ook een positieve invloed heeft op de ontwikkeling van een derde wereld land.
We willen het onderwijs wat op het Kosgoda Educational Institute wordt gegeven onderscheiden van andere scholen in Sri Lanka. Dit doen we door het leveren van onderwijs van hoge kwaliteit tegen een zo laag mogelijke prijs. De Sri Lankaanse docenten zijn goed opgeleid en verbeteren zichzelf continu door de aanwezigheid van een teacher trainer uit Engeland. Ook zijn de faciliteiten zoals de computers en de lesmaterialen van zeer goede kwaliteit.
Eind 2005 is begonnen met de bouw van de school welke op het terrein van de boeddhistische tempel staat en in april 2006 begonnen de eerste lessen! Deze eerste lichting bestond uit 23 studenten, van wie de meesten een cursus Engels en/of een cursus IT volgden. Alle studenten hebben met goed gevolg de examens afgelegd en 19 van hen hebben inmiddels een functie in het bedrijfsleven kunnen vinden. De tweede lichting is op 4 september jl. van start gegaan. Deze lichting bestaat uit 58 studenten, van wie 20 studenten twee cursussen volgen. Dit is momenteel de maximale capaciteit van de school.
We bieden per jaar 3 keer een cursus van 3.5 maand aan in Engels en IT. Deze cursussen zijn full-time en worden afgesloten met internationaal erkende diploma’s. De studenten worden met behulp van een assessment geselecteerd. De coursefees zijn laag, zodat de school toegankelijk is voor de meeste mensen uit deze arme regio. Voor de mensen waarvoor deze fees nog te hoog te zijn, zijn scholarships beschikbaar. Deze worden toegekend op basis van selectie waarbij de financiële situatie van de student een rol speelt evenals de motivatie voor het volgen van een cursus van KEI.
De school wordt ter plekke geleid door een Nederlandse Project Manager (vrijwilliger) Deze houdt zich bezig met de algehele coördinatie van de school, personeelszaken, financiën, lange termijn planning, juridische zaken, acquisitie, contact met het Nederlandse bestuur, vormgeven aan de rol en betrokkenheid van het project binnen de woongemeenschap, etcetera. Ook is er altijd een teacher trainer uit Engeland aanwezig om het niveau van de Engelse lessen te waarborgen en om de locale leraressen op te leiden. Op locaal niveau is er een local board opgericht waarin o.a. deelnemen de burgemeester, de politiecommissaris, een gedelegeerde van de commissie van vrede en andere notabelen uit het dorp, waarmee verschillende vraagstukken worden besproken.
Het project zal in ieder geval de komende jaren volledig door sponsors uit Nederland samen met Ebbinge & Company worden betaald. De lokale eerdergenoemde coursefees zijn laag om de toegankelijkheid van de school hoog te houden. We zijn op zoek naar sponsoren die samen met Ebbinge & Company de operationele kosten van het Kosgoda Educational Institute willen betalen. Een voorbeeld daarvan is de jaarlijkse salariskosten van de 6 lokale medewerkers. Er is uiteraard de mogelijkheid om meer inzicht te krijgen in de financiële behoeften van het Kosgoda Educational Institute als eventuele behoefte is om het project financieel, of op een andere manier, te ondersteunen. DELL heeft bijvoorbeeld 15 gloednieuwe computers met drie jaar garantie gedoneerd. Kortom in samenwerking met een aantal Nederlandse organisaties en individuen hopen we het Kosgoda Educational Institute financieel te ondersteunen met als doel het behoud van dit kwalitatief goede onderwijsinstituut in Kosgoda, Sri Lanka.
Voor verdere gedetailleerde informatie verwijzen wij graag naar de onderstaande websites.
http://www.lidekeweryfoundation.nl/
http://www.kosgodaeducationalinstitute.com/
http://www.ebbinge.nl/
Abayasriwardanaramaya
Thalgahapitiya, Kosgoda, Sri Lanka
Het Kosgoda Educational Institute is een tsunami project dat is gestart in 2005. Het is een Nederlands project dat wordt gefinancierd door de "Lideke Wery Foundation". Lideke Wery werkte bij Ebbinge & Company. Ze overleed in 2004 als gevolg van de tsunami. Om haar te herinneren, en om het gebied rond Kosgoda te helpen ontwikkelen na de tsunami, hebben de collega's van Lideke samen met haar echtgenoot dit project geïnitieerd.
Het doel van het project is om het Engels en de computervaardigheden van de mensen in gebieden die door de tsunami getroffen zijn te verbeteren. De nadruk wordt daarbij in het bijzonder gelegd op de zeer arme gemeenschap Kosgoda. Hierdoor worden de kansen van talentvolle jonge mensen bij het vinden van een goede baan vergroot, wat ook een positieve invloed heeft op de ontwikkeling van een derde wereld land.
We willen het onderwijs wat op het Kosgoda Educational Institute wordt gegeven onderscheiden van andere scholen in Sri Lanka. Dit doen we door het leveren van onderwijs van hoge kwaliteit tegen een zo laag mogelijke prijs. De Sri Lankaanse docenten zijn goed opgeleid en verbeteren zichzelf continu door de aanwezigheid van een teacher trainer uit Engeland. Ook zijn de faciliteiten zoals de computers en de lesmaterialen van zeer goede kwaliteit.
Eind 2005 is begonnen met de bouw van de school welke op het terrein van de boeddhistische tempel staat en in april 2006 begonnen de eerste lessen! Deze eerste lichting bestond uit 23 studenten, van wie de meesten een cursus Engels en/of een cursus IT volgden. Alle studenten hebben met goed gevolg de examens afgelegd en 19 van hen hebben inmiddels een functie in het bedrijfsleven kunnen vinden. De tweede lichting is op 4 september jl. van start gegaan. Deze lichting bestaat uit 58 studenten, van wie 20 studenten twee cursussen volgen. Dit is momenteel de maximale capaciteit van de school.
We bieden per jaar 3 keer een cursus van 3.5 maand aan in Engels en IT. Deze cursussen zijn full-time en worden afgesloten met internationaal erkende diploma’s. De studenten worden met behulp van een assessment geselecteerd. De coursefees zijn laag, zodat de school toegankelijk is voor de meeste mensen uit deze arme regio. Voor de mensen waarvoor deze fees nog te hoog te zijn, zijn scholarships beschikbaar. Deze worden toegekend op basis van selectie waarbij de financiële situatie van de student een rol speelt evenals de motivatie voor het volgen van een cursus van KEI.
De school wordt ter plekke geleid door een Nederlandse Project Manager (vrijwilliger) Deze houdt zich bezig met de algehele coördinatie van de school, personeelszaken, financiën, lange termijn planning, juridische zaken, acquisitie, contact met het Nederlandse bestuur, vormgeven aan de rol en betrokkenheid van het project binnen de woongemeenschap, etcetera. Ook is er altijd een teacher trainer uit Engeland aanwezig om het niveau van de Engelse lessen te waarborgen en om de locale leraressen op te leiden. Op locaal niveau is er een local board opgericht waarin o.a. deelnemen de burgemeester, de politiecommissaris, een gedelegeerde van de commissie van vrede en andere notabelen uit het dorp, waarmee verschillende vraagstukken worden besproken.
Het project zal in ieder geval de komende jaren volledig door sponsors uit Nederland samen met Ebbinge & Company worden betaald. De lokale eerdergenoemde coursefees zijn laag om de toegankelijkheid van de school hoog te houden. We zijn op zoek naar sponsoren die samen met Ebbinge & Company de operationele kosten van het Kosgoda Educational Institute willen betalen. Een voorbeeld daarvan is de jaarlijkse salariskosten van de 6 lokale medewerkers. Er is uiteraard de mogelijkheid om meer inzicht te krijgen in de financiële behoeften van het Kosgoda Educational Institute als eventuele behoefte is om het project financieel, of op een andere manier, te ondersteunen. DELL heeft bijvoorbeeld 15 gloednieuwe computers met drie jaar garantie gedoneerd. Kortom in samenwerking met een aantal Nederlandse organisaties en individuen hopen we het Kosgoda Educational Institute financieel te ondersteunen met als doel het behoud van dit kwalitatief goede onderwijsinstituut in Kosgoda, Sri Lanka.
Voor verdere gedetailleerde informatie verwijzen wij graag naar de onderstaande websites.
http://www.lidekeweryfoundation.nl/
http://www.kosgodaeducationalinstitute.com/
http://www.ebbinge.nl/
Abonneren op:
Posts (Atom)